The Unbalancing Act

Maaike Kramer (NL, 1986) is bij uitstek een kunstenaar die het tekenen in haar artistieke praktijk op een bijzondere manier inzet en verkent. De tekening loopt als een leidraad door haar werk: vanaf het bedenken van het werk, naar de vertaling daarvan naar ruimtelijke vormen, tot aan notities op de muur.

Voor Drawing Centre Diepenheim maakte Kramer voor het eerst meerdere grote teken-sculpturen die een relatie met elkaar en de ruimte aangaan. De plaatsing van de werken is specifiek bepaald door de ruimte waarin zij zich bevinden, het werk toont de mogelijkheden en de beperkingen van de ruimte.

In tekeningen kun je onderzoeken, uitgummen, nogmaals opzetten. Kramer gebruikt in haar tekeningen poëtische associaties en observaties of reflecties op eerder gemaakt werk. De tekeningen liggen aan de basis van het ruimtelijke werk en zijn onderdeel van het uiteindelijke werk.

De verschillende fasen van het idee, van het tekenen, zijn in het werk terug te lezen. De harde realiteit van een in beton gegoten sculptuur openbaart de zoekende hand tijdens het tekenen en alle mogelijkheden die in de sculptuur besloten lagen. Het spanningsveld tussen het fictieve en onbegrensde van een tekening en de realiteit van maat, gewicht en balans komt tot uiting in het werk.

In The Unbalancing Act bevraagt Kramer de verwachtingen van de ruimte, van een tentoonstelling, en van een materiaal. Het is een verhaal over de spanningslijn tussen opbouwen en omvallen en tussen het tweedimensionale en driedimensionale. De tekeningen zijn hierbij de verbindende factor tussen maker en publiek, maar dragen niet alle antwoorden in zich. De betekenis van het verhaal wordt overgelaten aan de toeschouwer, maar de geest van de maker lijkt te zijn blijven hangen in de ruimte.