In de tentoonstelling ‘slice of life with swallowed spiral’ worden de wanden van het gebouw deels bekleed met doeken en klei. Spierenburg creëert met deze interventies in de architectuur intieme ruimtes die elk een ander gevoel oproepen. Lichaamsdelen hebben zich losgezongen van het grote geheel en zweven los in de ruimte of leunen tegen een muur. Zij houden ons van binnen overeind, maar kunnen ons door daar opgeslagen stress, spanning of trauma ook uit balans brengen. Met deze tentoonstelling nodigt Spierenburg ons uit om na te denken over de architectuur van ons eigen interieur; ze maakt ons bewust van het lichaam dat we bewonen. lees meer |