Full House

In het negentiende-eeuwse fabriekspand in Haarlem waar Mari Boeijen (Mook, 1951) zijn atelier heeft, staan onder meer twee werken opgesteld die hij van plan is te laten zien op de herfsttentoonstelling dit jaar in de Kunstvereniging Diepenheim. Het zijn proefopstellingen, nog niet helemaal af, maar dat is een formaliteit. Tot in detail heeft hij in gedachten hoe het werk er moet komen uit te zien. Zelfs de plek in de Kunstvereniging is al bepaald.

De installatie ‘Full House’ bestaat uit drie gelijkvormige delen die enigszins doen denken aan projectoren en uit twee ’troggen’. Op een ervan staat een kleinere versie van brons. Tegelijkertijd roepen ze de associatie op met futuristische bouwwerken. De troggen lijken gevuld te zijn met een zwarte vloeistof die de ruimte weerspiegelt. Er gaat een zuigende werking van uit als van een diepe geheimzinnige poel. Ook in de projectoren is op de bodem een glanzend zwart oppervlak te zien. Het geheel roept een sfeer op van verlatenheid en leegte. De titel ‘Full House’ is hiermee in tegenspraak en is bovendien een verwijzing naar het kaartspel die de verhouding tussen de losse elementen van het beeld aangeeft: drie staat tot twee.

De kunstenaar maakt in de titels vaker gebruik van woordspelingen of woordgrapjes die in relatie staan tot het aanzien van het werk. Zo maakte hij ooit een werk met de titel ‘In advance of a broken leg’, een verwijzing naar de sneeuwschop van Marcel Duchamp, een ready made met de titel ‘In advance of a broken arm’. ‘In advance of a broken leg’ bestond uit een fragiele constructie van messing buizen, een stapel bronzen wijnglazen (met voetjes) en krukken. Het werk werd gemaakt voor en geëxposeerd in een balletstudio tijdens de manifestatie ‘Kunst en Swalm’ in Swalm, België in 1999. Saillant detail: enige weken na afloop van de tentoonstelling brak de eigenaresse van de balletstudio haar been.

Van het werk ‘Studio Chair/Pinocchio Chair’ maakte Mari Boeijen twee versies. Beide zijn in de Kunstvereniging te zien. ‘Studio Chair/Pinocchio Chair II’ bestaat uit een balans met aan de ene zijde twee houten stoelen die gespiegeld, met de vier poten aan elkaar, bevestigd zijn.

Tussen de poten van de stoelen hangt een in brons gegoten hamer. Ook in dit werk heeft de titel een directe link met het aanzien van het beeld. De beide hamers zijn zodanig opgehangen dat de associatie met het hoofd van de leugenachtige houten pop Pinocchio, zich direct voordoet. Betonnen paaltjes fungeren als lijf. Het geheel hangt als een mobiele aan het plafond. Doordat het vrij ronddraait biedt het de beschouwer steeds een ander gezichtspunt. Twee eenvoudige banken maken deel uit van het werk. De bezoeker wordt uitgenodigd hierop plaats te nemen en het werk te ondergaan.

Naast ruimtelijk werk is er in de Kunstvereniging Diepenheim ook tweedimensionaal werk van Mari Boeijen te zien. Onder meer werken uit de serie ‘Oronsko Blossoms’. Tijdens een reis naar Polen maakte de kunstenaar foto’s in de bossen rondom het plaatsje Oronsko. Eenmaal thuis werden deze foto’s gespiegeld en geprint op aquarelpapier. Deze ingreep geeft het bos letterlijk een gezicht. Ogen kijken je aan vanuit de donkere schaduwen van het gebladerte, wat eerst het schijnsel van zonlicht op het gras was lijkt nu op vingers die zich dreigend naar je uitstrekken. Ter gelegenheid van de tentoonstelling stelde Mari Boeijen een werk uit deze serie, met de titel ‘Strange Blossom’ beschikbaar als editie.

Mari Boeijen maakt in zijn werk veelvuldig gebruik van spiegelingen, bijvoorbeeld in de serie ‘Oronsko Blossoms’ maar ook door het gebruik van spiegelende oppervlakken zoals de glanzend zwarte glasplaten in ‘Full House’ of door het gebruik van vensterglas waarin elementen uit de sculptuur en de omgeving weerkaatsen. Ook het motief van de twee gespiegelde stoelen zoals in ‘Studio Chair/Pinocchio Chair’ duikt regelmatig op, zowel in het ruimtelijk werk als in de tekeningen. Het is alsof de kunstenaar van hieruit zijn positie kiest ten opzichte van de werkelijkheid.
De stoelen vormen een imaginaire zetel voor de beschouwer, van waaruit zich de wereld op het ene moment nog ‘gewoon’ voordoet, maar die de beschouwer op hetzelfde moment uitdaagt om van gezichtspunt te wisselen. Ogenschijnlijk gewone zaken krijgen hierdoor opeens een buitengewone betekenis.

Tine Zevenhuizen

+ uitnodiging recto / verso
+ persbericht
+ uitnodiging tweegesprek
+ persbericht tweegesprek