Schlafplätze werden arrangiert

Deze zomer exposeert David Bade in de Kunstvereniging Diepenheim. Hij doet dit niet alleen, maar brengt zeven jonge kunstenaars van de Hochschule für Künste in Bremen waar hij als gastprofessor optreedt met zich mee. Samen met deze studenten, van wie er inmiddels enkelen zijn afgestudeerd, maakt hij een tentoonstelling die voor het merendeel uit werk bestaat dat ter plekke tot stand komt.

Het is niet voor het eerst dat er werk van David Bade in de Kunstvereniging is te zien. Op de Jubileumtentoonstelling in september 2000, ter ere van het tienjarig bestaan, exposeerden bijna veertig jonge kunstenaars hun werk. Bade was een van hen. Hij toonde een woest juichende voetbalsupporter, opgebouwd uit dikke klodders gestold purschuim in fluorescerende kleuren met tussen de opgeheven armen een banier met daarop de tekst ‘SC Spermanent’. Deze sculptuur uit de serie ‘Hooligans’ was slechts een voorproefje van het werk van deze kunstenaar dat bol staat van het rauwe leven; zo van de straat geplukt en in het museum of de galerie gezet. Maar ook óp straat is zijn werk te zien, zoals bijvoorbeeld ‘Anita’, een vrouwenfiguur op de Blaak in Rotterdam. ‘Een knoepert’, zoals Bade haar omschreef. Met banale, niet esthetische materialen zoals polyuretaan (purschuim), klei, hout, karton, metaal en plastic maakt hij zijn sculpturen en richt hij zijn ruimten in. Zijn tekeningen bestaan uit vrij opgezette, verhalende taferelen, vol karikaturale overdrijvingen, zijn vaak stripachtig van karakter en aangevuld met teksten. In zijn installaties en environments vormen tekeningen en ruimtelijk werk een geheel. Zijn werk lijkt het resultaat te zijn van een artistieke explosie. De beschouwer wordt bedolven onder een enorme hoeveelheid visuele informatie, waarin motieven te herkennen zijn uit de massacultuur, erotiek, sport, kunst en alles wat het leven de moeite waard maakt.

Veel van het werk van David Bade ontstaat in samenwerking met anderen, met kunststudenten of jonge

kunstenaars, maar bijvoorbeeld ook met leerlingen van middelbare scholen, ouderen of psychiatrische patiënten.

Met ‘Schafplätze werden arrangiert’ pakt Bade de draad op van een workshop die hij vorig jaar in het kader van zijn gastprofessoraat in Bremen gaf. Een week lang werkte hij toen met een groep studenten in een boerderij in Dolgie, een klein boerendorp in Polen. David Bade is geen docent die een opdracht geeft en van zijn studenten een kant en klaar werkstuk verwacht dat hij vervolgens beoordeelt. In plaats daarvan werkt hij op intensieve wijze met zijn studenten samen. In Dolgie vroeg hij om ieder een dagdeel in te vullen en om iets te doen of te maken dat in relatie stond tot het eigen werk, maar vooral met de omgeving waarin zij zich op dat moment bevonden. Met deze zeer brede opdracht gingen de zeven studenten én de docent aan de slag. Het dorp en de omgeving ervan werden verkend en de ervaringen die hierbij werden opgedaan, vonden hun weerslag in bijvoorbeeld performances, camera-experimenten, een rondleiding door het dorp en lezingen.

Een week voor de opening in de Kunstvereniging komt deze groep weer samen om de destijds ingeslagen weg weer op te pakken. En om, zoals Bade schreef in zijn tentoonstellingsvoorstel: ‘intensief samen te werken, concentratie te vinden, om de diverse energieën te bundelen en die specifiek voor de plek Diepenheim uit te werken.’ Deze onderzoekende, open werkwijze heeft tot gevolg dat het aanzien van de tentoonstelling vooraf volstrekt onvoorspelbaar is. De chemie van de plek en de chemie tussen de deelnemers bepalen het uiteindelijk resultaat en vormen een conclusie van de aanzetten die in Polen werden gemaakt en in Diepenheim hun beslag vinden. Het is echter een voorlopige conclusie. Het kunstenaarschap is voortdurend in beweging. Volgens David Bade is een tentoonstelling daarom geen kant en klaar product maar een open einde en – wie weet – een nieuw begin.

Tine Zevenhuizen

+ uitnodiging recto / verso
+ persbericht (vooraankondiging)
+ persbericht
+ handleiding voor suppoosten
+ infoblad met plattegrond
+ aankondiging lezing
+ uitnodiging lezing Roel Arkesteijn