Het Italiaanse ‘gazebo’ betekent bouwsel aan de kant van de weg, waar men beschutting zoekt tegen de zon. Met het Gazebo van Diepenheim realiseerde Urbain Mulkers een schaduwrijke, natuurlijke ruimte waar de bezoeker zich even kan terugtrekken en kan uitrusten. Het Gazebo van Diepenheim is een levend schilderij van meer dan duizend soorten van dezelfde plant, de hosta.
Urbain Mulkers omschreef zijn project als volgt: ‘De rode beuken vormen de massieve omlijsting van het schilderij. Het schilderij is opgebouwd uit duizend tonen van groen. Alle denkbare tinten en tussentinten van groen, donkergroen, lichtgroen, blauwgroen, chartreuse, teergroen, geelgroen, goudgroen, dof, glanzend, berijpt, gepanacheerd, vormen het palet van de schilder. Heel minutieus worden de tinten gecomponeerd tot één ultieme symfonie van de exclusieve kleur groen.’
Binnen de donkerrode lijst van de majestueuze beuken vormt het groene schilderij een portret van het landschap buiten het Gazebo met al zijn groentinten. Wanneer je het MONOMET van kunstenaar Lucas Lenglet beklimt, kijk je uit over het Gazebo en het omliggende landschap. De paden en perken vormen samen een abstracte verbeelding van een hostablad, de nerven worden gevormd door de paden van boomschors.
Locatie:
Het Gazebo van Diepenheim (1995-1999) is te vinden aan de Oude Goorseweg 2 in Diepenheim