ARCHITECTUURLEZING John Körmeling
Bij het nieuwe gebouw van de ‘kunstvereniging Diepenheim’ zal een werk van John Körmeling gerealiseerd worden. Het werd gekozen uit drie ontwerpen voor een bij de nieuwbouw te verlenen kunstopdracht.
Het werk van John Körmeling blijft – vermomd als kunst – afstand houden tot de dagelijkse architectuurpraktijk. Niettemin stelt hij op krachtige wijze de basale principes van de architectuurdiscipline aan de orde.
Een van belangrijkste thema’s in het werk van John Körmeling is het kijken naar en het zien van ruimte. Hij gaat er op een uiterst actieve manier mee om: hij maakte onder andere een aantal projecten waarin hij ‘ruimte tentoonstelde’.
Kijken is een activiteit, een werkwoord, en deze activiteit breekt de statische ruimte open.
Eén van de kenmerkende aspecten is dat hij zich daarbij niets aantrekt van grenzen of beperking in de zin van absolute afmetingen die de ruimte al zou hebben en waarbinnen hij zich zou moeten bewegen. Dit kan tot wonderlijke, en vergaande conclusies leiden over de fundamenten van het architectonisch ontwerpen.
Zie Ja maar zo kan ik het ook (1992).